بررسی سیاستگذاری گردشگری در کشورهای اسلامی، با تأکید بر کشورهای ایران، ترکیه و مالزی
Authors
abstract
کشورهای اسلامی به دلیل برخورداری از موقعیت های متنوع جغرافیایی، پراکندگی و توزیع جمعیتی در اقصی نقاط جهان و قاره ها و تنوع و گستردگی شرایط اقلیمی، و همچنین غنای فرهنگی از جایگاه و ظرفیت بالقوه بالایی در حمایت از توریسم داخلی و بین المللی برخوردارند. در این بین تعدادی از کشورهای اسلامی با اعمال برخی محدودیت ها، سوء مدیریت ها، سیاستگذاری های غلط و تحجر فرهنگی عملکرد موفق و در خور توجهی را به لحاظ توسعه صنعت گردشگری و سرمایه گذاری در این حوزه نداشته اند. در مقابل کشورهایی چون ترکیه و مالزی به عنوان کشورهای مسلمان با حفظ ظرفیت ها و فضاهای مذهبی، ارزش ها و شعائر دینی با ارایه تسهیلات رفاهی و راهکارهای اجرایی از صنعت گردشگری سهمی مناسب ، درخور و رو به رشدی را به خود اختصاص داده اند. ایران علی رغم برخورداری از شرایط خاص اقلیمی، تنوع زیستی و غنای تاریخی و فرهنگی از جایگاه قابل توجهی در گردشگری و تبادلات فرهنگی در میان کشورهای اسلامی برخوردار نمی باشد. این امر از یک سو از بی توجهی به ارائه تسهیلات لازم و عدم بهره گیری از راهکارهای علمی در صنعت گردشگری نشأت گرفته و از سویی دیگر منبعث از کاستی ها و خلاء های قانون گذاری و ضعف عملکرد نهادهای اجرایی که گاه به صورت غیر رسمی محدودیت هایی را بر صنعت گردشگری کشور تحمیل می نماید، می باشد. جمیع این عوامل سبب گردیده که ایران علی رغم برخورداری از امکانات و قابلیت های گسترده و بهره گیری از موقعیت های فرهنگی، اقتصادی و سیاسی در میان ملل اسلامی از سهم ناچیزی در گردشگری و تعاملات فرهنگی در میان این کشورها برخوردار گردد. حال آن که کشورهای ترکیه و مالزی با تدوین برنامه های اصولی و راهکارهای علمی و پایبندی به این تمهیدات، سعی در توسعه صنعت گردشگری و بهره گیری از مزیت های فرهنگی و اقتصادی آن نموده و در این راستا نیز دستاوردهای قابل توجهی کسب نموده اند. در این پژوهش ضمن اشاره به جایگاه گردشگری در تبادلات فرهنگی و بهره گیری از مزایای اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی آن، به بررسی وضعیت گردشگری در کشورهای اسلامی پرداخته خواهد شد. در این میان نگاهی گذرا خواهیم داشت بر وضعیت گردشگری در کشورهای ترکیه و مالزی و در نهایت بر ضرورت اتخاذ راهکارها و تدابیر لازم از سوی ایران به منظور بهره گیری از فرصت های گردشگری و تبادلات فرهنگی در میان کشورهای اسلامی تأکید خواهد شد
similar resources
مطالعه تطبیقی سیاستگذاری توسعه گردشگری در کشورهای ایران و مالزی
امروزه صنعت گردشگری به پدیده¬ای تأثیر گذار در اقتصاد جهانی تبدیل شده است بطوریکه بسیاری از کشورها این صنعت را به عنوان منبع اصلی درآمد، اشتغال، رشد بخش خصوصی و توسعه ساختار زیربنایی می¬دانند. کشورهای مختلف با توجه به ایدئولوژی حاکم در زمینه توسعه، راهکارهای متفاوتی را در زمینه توسعه صنعت گردشگری به کار می¬بندند. ساختار اقتصادی و سیاسی حاکم در هر کشور فرآیند و روند توسعه آن را تبیین می¬کند. هدف ...
بررسی تطبیقی سیاستگذاری فرهنگی در کشورهای اسلامی؛ مورد مطالعه: ترکیه و مصر
سیاستگذاری فرهنگی را میتوان از رسالتهای خطیر حاکمیتی دانست که امروز به عنوان یک حوزه دانشی نیز مطرح شده و در مجامع علمی و پژوهشی مورد توجه قرار گرفته است. با این وجود باید گفت این حوزه علمی ومدیریتی، به نسبت حوزه دانشی مدیریت راهبردی و حتی حوزه سیاستگذاری عمومی، جوانتر و به همان نسبت نیز نحیفتر است. یکی از اقدامات برای ترمیم این خلاء حیاتی در جمهوری اسلامی ایران، بررسی تجارب سایر کشورها به ...
full textبررسی رابطۀ فرهنگ ملی و حقوق مدیران ارشد دولتی در کشورهای ج.ا. ایران، ترکیه، و مالزی
موضوع مورد بررسی در این مقاله نظام پرداخت حقوق و دستمزد مدیران ارشد دولتی است و نه جبران خدمات آنها. نظام پرداخت حقوق به مدیران ارشد دولتی در بستر فرهنگی کشور قابل ادراک است. بهمنظور طراحی و تدوین مدل پرداخت حقوق، نخست باید شناخت کافی از ابعاد فرهنگی کشور بهدست آورد. همچنین، متغیرهای حقوق و دستمزد مدیران ارشد دولتی و رابطة ابعاد فرهنگی با آن متغیرها را مطالعه کرد. طراحی نظام حقوق و دستمزد م...
full textمطالعه تطبیقی سیاستهای علمی کشورهای ترکیه و مالزی با تمرکز بر علوم انسانی
Scientific policy of the countries defines the main framework of scientific, research and educational activities of each country. Scientific policy is directly related to the fate of the people, and political, economic and social groups. This paper attempts to make a comparative analysis of the Malaysian and Turkish scientific policies. The research is based on descriptive-analytical method and...
full textزمینههای همگرایی کشورهای اسلامی؛ با تأکید بر ظرفیتهای انقلاب اسلامی
اندیشمندان مطالعات منطقهای، همگرایی در حوزهی دولتهای ملی (خرد) را مقدمهی همگرایی در سطح منطقهای و حتی جهانی (کلان) میدانند و بر این باورند کشورهایی میتوانند مسیر همگرایی را برای دستیابی به منافع مشترک در سطح فراملی طی نمایند که از ساختارها وشرایط لازم مبتنیبر: کثرتگرایی، پاسخگوبودن و آزادیهای احزاب و نخبگان برای تأثیرگذاری بر ساختارهای سیاسی برخوردار باشند. از این مسأله در نظریه...
full textMy Resources
Save resource for easier access later
Journal title:
سیاست جهانیجلد ۵، شماره ۱، صفحات ۲۳۲-۲۰۱
Keywords
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023